فرارو - یک استاد دانشگاه گفت: «بنده معضل آلودگی هوا در ایران را ناشی از معضل مدیریتی می دانم. یعنی مدیران در کشور ما به صورت معیشتی عمل می کنند. به عبارت دیگر نوع نگاه آنها، نگاه رسیدن کارد به استخوان مردم است و به گونه ای عمل می کنند که در نهایت بتوانند نقش منجی را نیز بازی کنند.»
دکتر حشمت الله فلاحت پیشه استاد دانشگاه و نماینده سابق مجلس در گفتگو با فرارو گفت: «کشور ما از لحاظ شاخص های توسعه عقب تر از دنیا است. یعنی حتی فکر توسعه در کشور ما نسبت به دنیا عقب تر است.»
وی ادامه داد: «آنچه امروز به عنوان بحث اساسی توسعه در دنیا مطرح است، "حکمرانی خوب" است. "حکمرانی خوب" آن نوع حکمرانی است که در اتخاذ هرگونه تصمیم منافع، حیات، معیشت و زندگی مردم مهم باشد.»
وی افزود: «اساس این تعریف در دنیای امروز بر پایه جداسازی منافع و نیازهای مردم از منافع سیاسی و حزبی موجود در جامعه است و برای بیان این موضوع حتی شاخص های کمی و اندازه گیری مطرح شده است.»
این استاد دانشگاه تصریح کرد: «لذا وقتی با نگاه "حکمرانی خوب" به موضوع نگاه شود می بینیم در دنیای امروز "محیط زیست" یکی از مهم ترین مسائل توسعه ای محسوب می شود.»
وی ادامه داد: «به عنوان مثال یکی از شاخص های توسعه پایدار که امروز در دنیا مطرح است محیط زندگی انسان ها است. یعنی جایی که انسان ها از محیط لذت ببرند، نه آنکه از محیط به آنها آسیب زده شود.»
وی افزود: «مهم ترین بخش شاخص توسعه انسانی، طول عمر است و یکی از شاخص های توسعه انسانی بحث رعایت بهداشت، سلامت و شرایط محیطی است.»
فلاحت پیشه گفت: «در کشور ما متاسفانه شاخص بر این مبنا نیست و لذا مسائل زیست محیطی برای مسئولان از اولویت دست چندم برخوردار است و فقط در شرایط اضطرار ورود می کنند و آن هم به اتخاذ موضع اکتفا کرده و سیاستی برای رفع معضل در پیش نمی گیرند.»
وی ادامه داد: «متاسفانه دولت های مختلف در ایران به تکلیف خود در قالب قانون برنامه عمل نمی کنند که از این بابت یکی از شاخص هایی که قربانی می شود شاخص زیست محیطی است.»
این نماینده سابق مجلس گفت: «در قالب فصل ششم قانون برنامه عنوان شده دولت موظف است کشور را تا پایان قانون برنامه پنجم به سطح شاخص کشورهای دارای توسعه انسانی بالا برساند.»
وی ادامه داد: «در حال حاضر شاخص توسعه انسانی در ایران متوسط است و ما حداقل 40 رتبه از شاخص قانون برنامه عقب هستیم که یکی از شاخص های آن طول عمر، سلامت و بهداشت در جامعه و نیز شرایط زیست محیطی است.»
وی افزود: «از آنجا که این شاخص قابل اندازه گیری نیست در این رابطه کاری هم صورت نمی گیرد.»
این استاد دانشگاه اظهار کرد: «دولت هایی که به شاخص بالای توسعه انسانی رسیدند و محیط زیست برای آنها مهم است، شاخص های زیست محیطی را نیز کمی سازی کردند و به طور مثال برای درجه غلظت آلایندگی هوا میزانی را مشخص کردند تا دولت ها برای خود کارنامه ای شکل دهند تا مردم بتوانند هر سال یا حداقل در ایام انتخابات کارنامه آنها را بررسی کنند.»
وی ادامه داد: «متاسفانه در ایران نوعی گریز از این برنامه های کمی شده وجود دارد و دولت مردان برای گریز از این موضوع شعارهای کلی می دهند تا کارنامه آنها قابل ارزیابی نباشد.»
فلاحت پیشه گفت: «در دنیای امروز برای محیط زیست بودجه اختصاص داده می شود و این بودجه قابلیت ارزیابی و بررسی دارد؛ در حالی که در ایران متاسفانه فقط شعارهای کلان داده می شود.»
این نماینده مجلس هشتم ادامه داد: «آخرین شعاری که در این باره داده شد تصویب کلیات طرح انتقال پایتخت در مجلس بود که به نظر من یکی از شعارهای بزرگ عمل ناشدنی است. یعنی در شرایط که دولت بلافاصله عنوان می کند این موضوع شدنی نیست، تصویب چنین طرحی به معنای طرح شعارهای بزرگ برای پرهیز از گام های عملیاتی است.»
این استاد دانشگاه تصریح کرد: «بنده معضل آلودگی هوا در ایران را ناشی از معضل مدیریتی می دانم. یعنی مدیران در کشور ما به صورت معیشتی عمل می کنند. به عبارت دیگر نوع نگاه آنها، نگاه رسیدن کارد به استخوان مردم است و به گونه ای عمل می کنند که در نهایت بتوانند نقش منجی را نیز بازی کنند.»
وی ادامه داد: «این در حالی است که مدیریت سازنده، یک مدیریت بهینه است و قبل از اینکه کارد به استخوان برسد و اصلا قبل از آنکه یک موضوع تبدیل به آسیب شود جلوی آن را می گیرد.»
فلاحت پیشه گفت: «من معتقدم دولت در حوزه مدیریت معیشتی که برای خود تعریف کرده متاسفانه موضوع محیط زیست را در اولویت دست چندم قرار داده است. به عبارت دیگر تعریف مسئولان کشور ما از توسعه با تعریفی که در دنیای امروز وجود دارد یکسان نیست.»
وی ادامه داد: «در دنیای امروز شاخص های جدیدی همچون استفاده از فرصت های فناوری اطلاعات و بحث مقابله با تهدیدات زیست محیطی موجب توسعه می شود. اما در کشور ما شاخص های توسعه هنوز بر روی شاخص هایی مانند بیکاری، توسعه صنعتی و غیره شکل می گیرد.»
این نماینده سابق مجلس اظهار کرد: «از سوی دیگر باید بررسی شود که چرا قانون مجلس هشتم در الزام شرکت های خودروسازی به بهینه سازی تولیدات خود با مشکل مواجه شد. به نظر من در هیچ کجای دنیا خودروسازان اینگونه رابطه خلاف اصول زیست محیطی را با مردم خود برقرار نکردند.»
وی ادامه داد: «هر خودرویی که در ایران فروخته می شود به معنای قاتل جدیدی است که به جامعه ایران اضافه می شود. 70 درصد آلودگی هوای تهران ناشی از همین خودروهایی است که غیر استاندارد هستند و به صورت رانتی وارد جامعه می شوند و دود آنها در چشم و ریه مردم می رود.»
4 دی ۱۳۹۲
نظرات شما عزیزان: